"ลักษณวงศ์" ของท่านกวีเอกสุนทรภู่ สมัยรัชกาลที่ 3 วรรณคดีเรื่องนี้มีมาแต่โบราณ สุนทรภู่ได้นำมาแต่งใหม่เพื่อรักษาไว้มิให้ สูญหาย "ลักษณวงศ์" เป็นนิทานคำกลอนของท่านกวีเอกสุนทรภู่ เป็น เรื่องจักร ๆ วงศ์ ๆ ที่คนในสมัยก่อนนิยมเล่าให้ลูกหลานฟัง ตัวละครมีทั้ง มนุษย์ ยักษ์ ฤาษี พิทยาธร กินรี ม้าวิเศษ และอื่นๆ อีกมากมาย ที่ช่วยเสริม สร้างจินตนาการได้เป็นอย่างดี เป็นหนึ่งในห้าเรื่องของนิทานที่ท่านสุนทรภู่ได้แต่งไว้ ได้แก่ โคบุตร พระอภัยมณี พระไชยสุริยา ลักษณวงศ์ และสิงหไตรภพ เรื่องลักษณวงศ์นี้ ท่านได้แต่งไว้ตั้งแต่ต้นสมัยรัชกาลที่ 2 แล้วมาแต่งต่อ ในสมัยรัชกาลที่ 3 ความยาวถึง 9 เล่มสมุดไทย (เป็นสำนวนที่ผู้อื่น แต่งต่ออีก 30 เล่ม) นับว่าเป็นเรื่องยาวเรื่องหนึ่ง รองจากพระอภัยมณี และสิงหไตรภพ ในสมัยรัชกาลที่ 3 สุนทรภู่แต่งเรื่องลักษณวงศ์ต่อเมื่อคราวตกยาก หลังจากพระองค์เจ้าลักขณานุคุณสิ้นพระชนม์ และสุนทรภู่สึกจากพระครั้งแรกแล้ว หลังจากนั้นมีผู้อื่นแต่งเรื่องลักษณวงศ์ต่อไปอีก เป็นกลอนสุภาพอีก 7 เล่ม สมุดไทย แล้วต่อด้วยบทละครอีก 23 เล่มสมุดไทย รวมเป็น 39 เล่มสมุดไทย แต่สำนวนกลอนในตอนหลังเทียบกับสุนทรภู่ไม่ได้เลย ทำให้สันนิษฐานได้ ว่าไม่ใช่ของสุนทรภู่ เรื่องย่อ "ลักษณวงศ์" เป็นเรื่องของลักษณวงศ์ กษัตริย์หนุ่มรูปงามผู้รวยรัก พระโอรสของท้าว พรหมทัต กษัตริย์ผู้เห็นกงจักรเป็นดอกบัว และนางสุวรรณอำภา แม่ผู้มีแต่ให้ ครั้งหนึ่งทั้งสามได้ออกประพาสป่า ขณะที่ทั้งสามกำลังบรรทมอยู่นั้น มี นางยักษ์ตนหนึ่งมาพบท้าวพรหมทัตและเกิดหลงรัก จึงแปลงตนเป็นสาวงาม ทำให้ท้าวพรหมทัตหลงใหล ต่อมานางยักษ์ได้ยุให้ท้าวพรหมทัตสั่งให้ประหารนางสุวรรณอำภาและ ลักษณวงศ์ แต่พระอินทร์มาดลใจเพชรฆาตให้สงสารจึงปล่อยตัวทั้งสอง ไว้ในป่า ทำให้ยากลำบาก ต่อจากนั้น ลักษณวงศ์ได้นางทิพเกสร นางผู้ถือกำเนิดจากดอกบัว เป็น ชายา มหิงสาวิชาธรลักนางไป เทวดามาช่วย นางปลอมตัวเป็นพราหมณ์ตามหาลักษณวงศ์ ลักษณวงศ์ออกตามหาทิพเกสรได้นางยี่สุ่นเป็นชายา พรานป่าพาพราหมณ์ทิพเกสรมาถวายลักษณวงศ์ ยี่สุ่นหึงจึงออกอุบาย ให้ลักษณวงศ์ประหารนาง ลักษณวงศ์ไม่รู้ความ เกรงว่าพราหมณ์จะล่วง เกินชายาของตน จึงทรมานพราหมณ์และให้นำไปประหาร ก่อนประหาร ทิพเกสรประสูติพระโอรส และเมื่อเพชฌฆาตเงื้อดาบฟันลงไปนางได้กลาย ร่างเป็นหญิงและขาดใจตายลงไป ลักษณวงศ์เสียใจมาก ได้จัดพิธีศพ อย่างยิ่งใหญ่ โอรสทั้ง 9 ของลักษณวงศ์ 1. โอรสกับนางทิพเกสร ชื่อ เกสรสุริยวงค์ 2. โอรสกับนางกินนร ชื่อ รัตนกำพล สุรัศวดี คงคา ดิษฐะกุมาร และ สุวรรณ์วงศ์ 3. โอรสกับนางยี่สุ่นสุมาลี ชื่อ วงศ์สุมาลี 4. โอรสกับนางสร้อยศะศิธร ชื่อ มณีสุริยา 5. โอรสกับนางบุบผา ชื่อ มาลาสุริยวงศ์ สำหรับ สมุดไทย "ลักษณวงศ์" ทั้ง 2 เล่มใหญ่ ที่ผมได้เก็บสะสมมานี้ เป็นสิ่งที่ได้สะสมกันมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เป็นสมุดไทยขาว ผมได้ ถ่ายภาพมาให้ชมกันเป็นบางหน้า เพื่อให้เห็นสภาพที่เป็นจริงตัวสะกด การันต์ที่ใช้ ซึ่งน่าสนใจและน่าศึกษาค้นคว้าต่อไป (ถ้าต้องการให้ภาพใหญ่ขึ้น กรุณาคลิกที่เมนู View > Zoom > Zoom in หลาย ๆ ครั้ง ตามต้องการ) พร้อมกันนี้ ผมได้ถ่ายภาพบางหน้า จากหนังสือ "ลักษณวงศ์ อิเหนา รามเกียรติ์" ซึ่งสำนักพิมพ์ บันดาลสาส์น ได้ให้ความสนใจจัดพิมพ์ เผยแพร่เป็นเรื่องย่อฉบับร้อยแก้ว นานมาแล้ว นับได้ว่า เป็นนิทานที่คนในสมัยก่อนได้ให้ความสนใจมาก และอ่านกัน แพร่หลาย เป็นนิทานที่มีคุณค่ามาก ทั้งในด้านวิถีชีวิต ความเชื่อของคน ในสมัยก่อน คติสอนใจในเรื่องความกตัญญู การช่วยเหลือเอื้อเฟื้อ จุนเจือกัน และความซื่อสัตย์สุจริต เป็นต้น ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ ได้เป็นอย่างดีในปัจจุบัน |
วันอังคารที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2558
ลักษณวงศ์
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น